Het land met de 1001 gezichten - Reisverslag uit Mohurli, India van Susan Kolkman - WaarBenJij.nu Het land met de 1001 gezichten - Reisverslag uit Mohurli, India van Susan Kolkman - WaarBenJij.nu

Het land met de 1001 gezichten

Door: Susan

Blijf op de hoogte en volg Susan

25 April 2010 | India, Mohurli

Haaaaaai

Het laatste berichtje vanuit India. Volgende week op deze tijd zit ik thuis aan een heerlijk wijntje in de tuin..maar nu nog eventjes genieten van het geweldige India.

Het is hier koud!!!! Ik ben in een keer van de 51 graden naar de 18 graden gegaan en pfff dat is wel wennen. Maar ik mag niet klagen want het is zo ontzettend mooi. Ik zit midden in de bergen. Vanuit mijn hotelkamer kijk ik uit op een rivier met bergen en heel veel sneeuw. Het is echt een paradijsje. Een heel ander India. Normaal zijn de steden vies en stoffig en nu lijkt het alsof ik in Zwitserland ben. Er zitten hier ook heel veel backpackers en dat is ook heel gezellig. Hebben net met een Amerikaan en een Canadees gegeten en het is altijd leuk om verhalen uit hun landen te horen. Vanmiddag hebben we geluncht met een koppel uit Israel en dat was ook erg gezellig. Ik zit nu in het plaatsje Manali waar het de hele week geregent heeft en zelfs sneeuw maar vandaag waren wij er en de zon stond hoog aan de hemel dus dat was massel. Ik zou even snel een korte samenvatting geven van de laatste week.

Natuurlijk druk bezig geweest met ons onderzoek. Het is goed om de verschillen tussen de provincies in India te zien. In het noorden merk je dat de mensen milieubewuster zijn en een hele andere manier van leven hebben dan in het midden. Het grootste verschil was wel dat de mensen hier zoveel groter en dikker zijn! En het eten is heerlijk. Ik eet eindelijk weer een beetje normaal en heb al twee weken geen rijst meer op want daar ben ik toch zo klaar mee.

Nou ik ben dus vorige week vrijdag uit Mohurli vertrokken.De reis begon goed. We hadden een trein geboekt via internet en er waren geen treinen meer beschikbaar voor Delhi. Je kan wel een trein boeken maar dan zou je op een wachtlijst komen te staan. Wij informatie op gevraagd en als er minder dan 10 op de wachtlijst zouden staan zou het geen enkel probleem zijn. Nou er stond er eentje dus wij gingen er van uit dat het goed zou komen. Vrolijk bepakt en gezakt staan wij op het treinstation in Chandrapur, natuurlijk wel heel erg moeilijk om afscheid te nemen van Shanoo en Suleyman maar het ging allemaal zo snel dat we geen tijd hadden om emotioneel te worden. Wij worden dus door Shanoo in de trein geduwd en ze zei 'naja als er geen plaats is geef die conducteur maar 100 rupees dan komt het wel goed'...hoezo india corrupt?! maar het kwam helemaal niet goed, de trein zat bom en bom vol. De conducteur was een of andere eikel die kennelijk een hekel had aan toeristen dus die zei dat hij gewoon geen plaats had. Sta je daar met tig tassen en zwaar. Maarja er moest dus een oplossing komen want we konden niet 26 uur op een bankje gaan zitten wachten tot we in Delhi aan zouden komen. Na heel lang zeuren had de conducteur nog wel een plekje in de sleepers klas. 51 graden...met kiloos bagage moesten wij denk ik een kilometer door de trein lopen. Ik dacht dat ik gek werd..iedereen keek naar ons en na ongeveer 30 min. door de trein lopen kwamen we op een plekje tussen allemaal locals, geen airco en de bagage moest vastgebonden worden met een ketting omdat het anders gestolen zou worden. Ik voelde me zo ongemakkelijk. Voor de ramen zaten allemaal tralies en de mensen zagen er zo vreselijk arm uit. Ik voelde me zoooo onprettig. Toen werd ik een beetje naar van de warmte en het gesleep en hebben Nour en ik maar besloten om er bij Nagpur uit te gaan en als luxe touristen een vlieguig naar Delhi te pakken. 3 uur later zaten we in een heerlijk hotel in Delhi met een lekker bed en een douche. Volgende dag trein gepakt naar Jalhander want Nour moest daar iets regelen..toen naar Amritsar doorgereist en daar heb ik iets gezien want ik nooit meer zou vergeten. Het was een tempel van goud gemaakt..een soort bedevaarts oort voor het Sikhkisme. Ongelofelijk overal liepen er van die tulbanden, echt een beetje Arabisch om te zien. Het is een heel groot plein van marmer waar midden in een water de gouden tempel ligt. Het water is heilig en om een 'echte' sikh te worden moeten de mannen schoon in het heilig water zwemmen/baden. Als je de tempel ingaat moet je je schoenen uitdoen en je hoofd bedekken. Op blote voeten kan je dan rond de tempel lopen. Iedereen jong en oud ligt op het marmer bij het water te slapen, te bidden of te praten het was zoiets rustgevends. We hebben daar tot 2 uur snachts gelegen en genoten van de rust. Vooral omdat we zulke vieze steden hebben gehad en elkemet telkens mensen om ons heen was dit echt een heel uniek moment. Om 2 uur zou onze hotelkmaer klaar zijn. Voor 1,50 pp zouden we een kamer krijgen. Het hotel was door het Sikkhisme gesponsort dus er waren alleen maar tulbanden, lange baarden en witte gewaden. Ik heb mijn ogen uitgekeken.(Sikhs mogen hun levenb lang hun haar niet knippen vandaar dat de baarden zo lang zijn en onder die tulbanden zit me toch een bos haar) De kamer was om 2 uur nog niet klaar en toen werd er aangeboden om op een klein kamertje te slapen met nog twee andere. Naja we waren zo moe dat we dat maar deden. Wat bleek er sliepen twee tullies naast me. Oooh ik heb zo vreselijk gelachen. Het licht moest op de kamer aanblijven dus keek ik naast me zie ik zon tulband met lange baard liggen te slapen. Geweldig! Om 3 uur werden we wakker gemaakt en mochten we naar onze kamer. Het was alleen nog niet schoongemaakt..lang leven de lakenzak:D

Heb 3 dagen in Amritsar gezeten en ben toen verder naar het Noorden gegaan. Na een busrit van 10 uur kwamen we uiteindelijk terecht in Dharmsala en mc Load Ganj. Dit is de thuisbasis van de Daila Lama en een vluchtoort voor de tibetanen. Een heel ander volk en cultuur weer. In een keer kwamen we terrecht in het Boeddhisme. En het was hier koud. Toen we aankwamen zelfs regen..nou dat hadden we in 3 maanden nog niet gezien. Ik vond het in het begin wel leuk maar daarna begon het toch weer te vervelen. 50 graden is ook teveel van het goede maar iets er tussenin zou wel prettig zijn.

We hebben heerlijk gewandeld en weer veel gegeten en gedronken...kortom echt vakantie houden. Indrukwekkend was wel het museum van de Tibetanen. Ik wist wel dat Tibet niet geaccepteerd werd door China maar dat het zo erg was wist ik niet. Ze vluchten gewoon hun eigen land uit omdat daar het geloof niet geaccepteert wordt. Ik vind het boeddhisme een heel mooi geloof. Het is geeneens een geloof maar meer een bepaalde levenswijze en wat de Daila Lama zegt is heel mooi en wijs. Ik ga als ik thuis ben me er zeker meer in verdiepen. Gisteren heb ik de bus naar Manali gepakt en zit nu nog hoger in de bergen tussen de sneeuw. Morgen gaan we weer een eind wandelen en lekker genieten van het laatste weekje hier.

Ik ga nu stoppen want het internet cafe gaat sluiten. Hoop jullie weer een beetje op de hoogte te hebben gebracht. Een fijne week allemaal, geniet van Queensday , wij gaan het proberen te vieren in Delhi. Waarschijnlijk naar de Nederlandse ambassade om te kijken of ze nog een leuk feestje geven en anders vieren we het lekker met zn tweeen. Ik vertrek woensdag met een bus van 14 uur naar Delhi en dan meteen door naar Agra (Taj mahal) en dan zaterdag ben ik als het goed in in Delhi en nog eventjes de laatste dingentjes afronden voor school en cadeautjes kopen...en dan zu Hause (kan niet wachten ondanks dat het zo leuk is!)

Dikke kus

  • 25 April 2010 - 17:56

    Aukskie:

    Haha die tullies toch!

  • 27 April 2010 - 07:28

    Marloes:

    Dag lief nichtje,

    Wat beleef je toch weer een mooie avonturen! Het lijkt me wel leuk, die mensen met die tulbanden ;)

    Hier in Nederland wordt het ook langzamerhand zomer. We kunnen de laatste dagen al zonder jas naar buiten en dat is wel erg lekker. Als je er volgende week weer bent hoef je dus niet zo erg aan het weer te wennen.

    Ik kijk er heel erg naar uit om je volgende week weer te zien. Geniet er nog even lekker van want je bent snel weer in Nederland gewend...

    Tot snel!
    Liefs,
    Marloes

  • 27 April 2010 - 14:06

    Maud:

    Hoi Susan,
    Nou het begint erop te lijken nog een paar dagen en dan ben je weer in ons durpje.Hier is alles goed het is mooi weer en iedereen een goede zin. Afgelopen donderdag naar de uni geweest om te zien hoe de bachelor aan Marloes werd uitgereikt. Was hartstikke leuk daarnog nog lekker gegeten bij tante Koosje, eetcafe in Nijmegen, was hartstikke leuk. Vandaag is Niels jarig dus Moes heeft feest. Wat zal het voor jou wennen zijn als je weer hier bent. Maar goed dat je het deze week iets frisser hebt gehad, dan kan het klimaat hier niet tegenvallen. Queensday slecht weer voorspelt maar dat mag de pret waarschijnlijk niet drukken want het is toch altijd een gezellige dag, en weer een dagje vrij. Jammer dat Marloes er niet is als je thuis komt want dan zit ze in de eiffel. Hoe vindt je het dat Auk nu ook de benen gaat nemen. Wij vinden het niet zo leuk, maar ja het is haar keus. Eerst zorgen over jou gehad en nu staat Auk weer in de rij. Maar goed ik heb er natuurlijk niets over te zeggen en hoop maar dat alles goed zal gaan.Ik gun het haar natuurlijk van harte.Ik ga zo naar huis heb geen zin meer om te werken. Morgen weer een nieuwe dag dus kan ik de rest afmaken.
    Nou lieve schat ik zou zeggen tot maandag doe as je blieft nog even rustig aan en gniet nog volop van het mooie land dikke kus

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: India, Mohurli

Susan

Actief sinds 23 Juli 2012
Verslag gelezen: 2877
Totaal aantal bezoekers 48416

Voorgaande reizen:

15 Februari 2010 - 15 Mei 2010

Afstuderen in India

09 Juli 2009 - 15 Augustus 2009

Samen met Aukje naar China

10 Februari 2008 - 11 Februari 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: